مفاهیم و ضوابط شهرسازی براساس توافق نامه ثبت و شهرداری

 

گردش كار صدور گواهی پایان کار ساختمانی

در راستای اجرای تفاهم نامه فی مابین اداره کل ثبت اسناد و املاک استان تهران و معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران ، متقاضیان دریافت پایان کار ساختمانی می بایست بدواً جهت تثبیت عرصه ( مطابقت با سند ) به واحد ثبتی مربوطه مراجعه و با اخذ معرفی نامه ثبت و ارائه به سازمان نظام مهندسی ساختمان ، نقشه های تفکیکی یک خطی همراه با تاییدیه سازمان نظام مهندسی را اخذ و بهمراه سایر مدارک لازم جهت پایان کار به شهرداری منطقه ( دفاتر خدمات الکترونیک شهر) تحویل نمایند.

پاره ای از ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری

ملاک رقوم 0.00± زمین در موقعیت های مختلف ( دارای شیب مثبت)

ضوابط نورگيرها (حیاط خلوتها) در ساختمانهای مسکونی

1- در املاك با مساحت عرصه بيشتر از 200 مترمربع (پس از رعايت اصلاحي)، حداقل مساحت قابل قبول نورگير جهت اتاقهاي اصلي 12 مترمربع با حداقل عرض 3 متر و جهت آشپزخانه 6 مترمربع با حداقل عرض 2 متر تعيين مي‌گردد.

2- در املاك با مساحت عرصه كمتر از 200 مترمربع (پس از رعايت اصلاحي) حداقل مساحت قابل قبول نورگير اتاق‌هاي اصلي 6% مساحت عرصه (پس از رعايت اصلاحي) و جهت آشپزخانه 3% مساحت عرصه (پس از رعايت اصلاحي)‌با حداقل فاصله 2 متر از پلاك مجاور تعيين مي‌گردد.

تبصره – ابعاد و مساحت نورگيرهاي فوق‌الذكر، حداقل نورگير بهداشتي بوده كه رعايت آن‌ها در اجراء الزامي و از اصول اساسي شهرسازي تلقي مي‌گردد.

3- در مواردي كه اتاق‌هاي اصلي از دو واحد مسكوني مستقل، از يك حياط خلوت نور مي‌گيرند فاصله پنجره های مقابل یکدیگر آن‌ها از هم، نبايد كمتر از 6 متر باشد و در مواردي كه آشپزخانه و اتاق از دو واحد مسكوني مستقل و يا آشپزخانه آن‌ها از يك حياط خلوت نور مي‌گيرند، فاصله پنجره‌هاي مقابل آن‌ها از هم نبايستي كمتر از 4 متر باشد.

4- اين دستورالعمل صرفاً جهت ساختمان‌هاي حداكثر تا 5 طبقه مسكوني ملاك مي‌باشد(83012415/80-22/6/83). بدیهی است در صورت رعایت استانداردهای فوق ، سطح نورگیرهای احداثی جز مساحت زیربنا و تراکم محسوب نمی گردد.

• برای ساختمانها و مجتمعهای غیر مسکونی ( از قبیل تجاری- اداری و …)، در صورتیکه مساحت نورگیر طراحی شده، 25 متر مربع یا بیشتر باشد جزء زیر بنا و تراکم محسوب نمی گردد.
• در مواردی که نورگیرها در کنار ملک طراحی شده و در مجاورت درز انقطاع قرار می گیرند عرض ملاک عمل آنها جهت تعیین حداقل های 2 و 3 متر از مجاورت دیوار همسایه در نظر گرفته می شود.

*( درز انقطاع نیز جزء زیربنا و تراکم محسوب نمی گردد.)

7- فضاهای روبازی که به گذر یا حیاط مشرف می باشند حد مساحت و ابعادی ندارند، با هر ابعادی که طراحی شوند مساحت آنها جزء زیربنا و تراکم منظور نمی گردد.

* البته چنانچه در طرفین اینگونه نورگیرها واحدهای مستقل مسکونی احداث گردند رعایت ضوابط حداقل    فاصله از یکدیگر الزامی است.

8- در صورت احداث بالکن داخل پاسیو، حداقل فاصله لازم ، بعد از بالکن تا پنجره و یا بالکن مقابل، ملاک عمل است.

9- در بناهایی که پنجره های آنها بر اساس ضوابط و مقررات جاری طراحی و تعبیه شده و از طریق نورگیر يا حیاط خلوت مشرف به حیاط همسایگان می باشند( مثل نورگیرهایی که در شمال پلاکهای شمالی طراحی می شوند) براساس مصوبه دویست و شصت و نهم شورای اسلامی شهر، استفاده از پنجره بازشو تا ارتفاع یکصد و هفتاد سانتی متر(1.70 متر) مجاز نبوده و مالکین ملزم به استفاده از شیشه های مشجر تا ارتفاع 170 سانتی متری می باشند و استفاده از شیشه های معمولی و یا پنجره بازشو فقط  از ارتفاع 1.70متر به بالا مجاز می باشد. ثانیاً حداکثر ارتفاع دیوار نورگیر با مصالح اساسی 3 متر است  و مابقی ارتفاع باید با مصالح غیر اساسی و سبک (نبشی- شیشه و …) رفع مشرفیت گردد.

10- نورگیری زیر زمین ها:زیر زمین به طبقه ای از ساختمان گفته می شود که بیش از نیمی از ارتفاع آن پایین تر از تراز کف گذر یا گذرهای اصلی باشد و ارتفاع سقف آن ( کف طبقه همکف) حداکثر 1.20 متر از کف گذر یا گذر اصلی بالاتر باشد، بنابراین پس از کسر ضخامت سقف، حداکثر میزان نورگیری زیر زمین از کف گذر، 90 سانتی متر است.

* در زمین هایی که دارای شیب می باشند و ارتفاع مجاز سقف زیرزمین از کف گذر اصلی رعایت شده ولی به علت شیب طبیعی زمین ارتفاع نورگیری آنها، نسبت به حیاط یا گذر فرعی مشرف به ملک، بیش از حد مجاز شده باشد، به شرطی که نوع استفاده از آن مجاز باشد، تخلف محسوب نمی گردد.

دستورالعمل وحدت رویه در نحوه اجرای نورگیر املاک ( نامه شماره 13579/813 مورخ 12/2/91)

بازگشت به نامه هاي شماره 507/9554 مورخ 90/12/15 و 507/2154 مورخ 91/01/22 در خصوص نحوه اعمال ضوابط نورگير در املاك تجميعي و پيرو بخشنامه هاي شماره 80/81008862 مورخ 81/05/30 و 80/82019705 مورخ 82 /11/05و 80/83012415 مورخ 63/06/22 و 80/86/33942 مورخ 86/04/12 و مصوبه يكصد و بيست و چهارمين جلسه رسمي – علني – فوق العاده شوراي محترم اسلامي شهر تهران باعنوان “مجوز كاهش عوارض زيربنا و تراكم مازاد جهت تشويق مالكين به منظور تجميع پلاك هاي همجوار “ و با استناد به بند 4-2-5-14 مبحث چهارم مقررات ملي ساختمان، نحوه اجراي نورگير در سطح شهر تهران، به شرح ذيل اعلام مي گردد:

ضوابط بالكن‌ها و پیش آمدگی های سمت گذر

1- احداث پيش‌آمدگي و بالكن در گذرهاي كمتر از 12 متر مقدور نمي‌باشد.

2- احداث پيش‌آمدگي در خيابان‌هاي 12 متر تا 20 متر به عمق 80 سانتي‌متر و براي خيابان‌20 متر به بالا به عرض 120 سانتي‌متر مجاز مي‌باشد.

3- ارتفاع پيش‌آمدگي نسبت به كف پياده‌رو( در گذرهای شیبدار نسبت به بالاترین کف) ، نبايد از 3.5 متر كمتر باشد و سطح آن مطابق ضوابط مربوطه جزء تراكم محسوب خواهد شد.

4- پيش‌آمدگي ساختمان به سمت حیاط در همكف و طبقات، در خارج از 60% طول مجاز و در داخل زاويه 45 درجه، حداكثر به ميزان 2 متر بلامانع است (رعايت 60% مساحت الزامي است.)- این بند طبق طرح تفصیلی جدید تغییر کرده و مطابق با مفاد دستوالعمل شماره 813/443270 مورخ 91/4/20 عمل می گردد)

5- پيش‌آمدگي روي پخ دوگذر در محدوده سند مالكيت، به ميزان حداكثر 5/1 متر عمود بر پخ و به شرط رعايت 3.5 متر ارتفاع از كف پياده‌رو بلامانع است.

6- اخذ عوارض زیربنا و تراکم پیش آمدگی ها در داخل فضاي باز به قرار زير است:

الف- پيش‌آمدگي آخرين سقف ساختمان، به عنوان باران گير، جزء زيربنا محسوب نمي‌گردد و مشمول اخذ هیچگونه عوارضی نمی باشد.

ب- بالكن‌ها و تراس‌هاي مسقف، تا عمق 3 متر، چنانچه دو یا سه طرف آن باز باشد، يك دوم مساحت آن جزء تراکم مالی محسوب مي‌گردد، بديهي است مازاد بر عمق 3 متر تماماً  جزء تراکم محسوب می شود.

ج- در صورتي كه پيش‌آمدگي سه طرف بسته باشد، دوسوم مساحت آن جزء تراکم مالی محاسبه مي‌گردد.

• در راستای اجرای توافقنامه با ثبت و دستیابی به ادبیات مشترک ، کل مساحت بالکن ها و تراسهای مسقف جزء زیربنا و در ستون مجزا در پایانکار اعلام می شود.

مشاعات در ساختمان های مسکونی، اداری و تجاری

فضاهاي مجاز به استقرار  در مشاعات

• مسكوني:

* فضاهاي مشاعي قابل احداث

■ در صورت عدم وجود زيرزمين، قابل احداث در پيلوت

S = مساحت عرصه طبق سند مالکيت ( مترمربع)

A= حداکثر مساحت فضاي مورد نظر (مترمربع)

N = تعداد واحد مسکوني

• مساحت مجاز سرويس بهداشتي با حداکثر 3 مترمربع در حياط
• مساحت سالن اجتماعات به ازاي هر واحد مسکوني 1.5 متر مربع
• احداث فضاي ورزشي مجاز در حياط صرفاً به صورت غير مسقف
• مساحت مجاز سرايداري براي مجتمع­هاي بالاتر از 6 واحد در حداکثر 40 مترمربع كه شامل سرويس بهداشتي است.

• غيرمسكوني:
• مساحت مجاز اتاق مديريت و سايت کامپيوتر حداکثر 40 مترمربع
• مساحت مجاز سرايداري حداکثر 50 مترمربع در زيرزمين
• مساحت مجاز فضاي اطلاعات تا حداکثر 6 مترمربع جزء مشاعات (غيرمفيد)

ضوابط پارکینگ ها  ( ضوابط و مقررات تامین پارکینگ قبل از ابلاغ طرح تفصیلی جدید شهر تهران)

ضوابط پارکینگ ها  ( بند 12 از فصل دوم ضوابط و مقررات طرح تفصیلی جدید شهر تهران)

(۱2): پارکینگ
ضوابط و مقررات طرح تفصیلی یکپارچه شهر تهران

۱۲-۱ تأمین قطعی و احداث پارکینگ مورد نیاز برای تمامی ساختمانها و در همهی پهنه ها طبق جداول شماره های (س) تا (۱۰) الزامی است. صدور پروانه براساس طرح تفصیلی جدید و هرگونه گواهی عدم خلاف یا گواهی پایان ساختمان مربوط به آنها منوط به تأمین پارکینگهای مورد نیاز مذکور در همان ساختمان و یا در صورت احراز و تأیید عدم امکان تأمین پارکینگ در ساختمان (قطعه) مربوطه در پارکینگهایی دارای استاد حقوقی در شعاع حداکثر ۲۵۰ متر، از ساختمان، بلامانع است.

تبصره (۱) آئین نامه اجرایی و نحوه تنظیم استاد مربوطه و چگونگی صورت مجلس های تفکیکی برای پارکینگ های مکانیزه و غیر مکانیزه توسط شهرداری تهران و با همکاری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، حداکثر ظرف مدت سه ماه پس از ابلاغ طرح تفصیلی تهیه و توسط شهرداری تهران، به واحدهای مربوطه، ابلاغ می شود.

تبصره (۲) در کلیه مواردی که پارکینگ هر واحد ساختمان مسکونی و یا غیر مسکونی، خارج از آن و در پارکینگ های اختصاصی و یا عمومی دارای استاد رسمی، تأمین می شود، ذکر شماره و نام پارکینگ و حدود اربعه آن در صورت مجلس تفکیکی و استاد لبنی واحد مذکور، الزامی است.

تبصره (۳) تعداد پارکینگ های مورد نیاز ساختمانها و مجتمع هایی که از عملکردها، کاربری ها و فعالیت های متنوعی برخوردار است، معادل مجموع تعداد حداقل پارکینگ های لازم برای هر یک از کاربری و فعالیت ها، براساس ضوابط تامین پارکینگ در پهنه های استفاده از اراضی است.

تبصره (4) تأمین پارکینگ موردنیاز آژانس های تاکسی و مسافربری نمایشگاه های اتومبیل و فعالیت های مشابه که نیازمند پارکینگ است، در خود ملک و با خارج از ملک مذکور، الزامی است.

تبصره (5) کلیه ادارات، ارگان ها، سازمان ها، نهادها، مؤسسات و شرکتهای دولتی عمومی و خصوصی و بیمارستان ها، که مراجعین زیادی دارند، در زمان احداث و با تجدید بناه ملزم به تامین ۳۰ درصد پارکینگ مازاد بر پارکینگ مورد نیاز برای مراجعین طبق ضوابط مربوطه، در همان ساختمان و با در پارکینگهای عمومی اطراف تا شعاع ۲۵۰ متر می باشند.

تبصره (6) فروشگاه های و مجموعه های بزرگ، با مقیاس عملکرد ناحیه ای منطقه ای و فرامنطقه ای، به جز هتل، مثل آپارتمان و سایر مواردی که در تبصره ۵ همین بند ذکر گردید به ازای هر ۲۰۰ متر مربع زیربنای مفید، ملازم به تأمین حداقل ۲ واحد پارکنگ علاوه بر پارکینگ مورد نیاز می باشند.

تبصره (7) احداث پارکینگ مازاد بر ضوابط، در کلیه پهنه های شهر، در طبقات زیر همکف (علی)، با رعایت سطح اشتغال ۸۰ درصد در منفی یک و سایر ضوابط قانونی در صورت اخذ مجوز از مراجع قانونی مربوطه، و با رعایت قانون حفظ و گسترش فضای سبز بلامانع است.

تبصره (8) احداث پارکینگهای اختصاصی محلی در محدوده هایی از شهر که تامین پارکینگ امکان پذیر نیست، به ویژه در بافت های فرسوده، طبق شرايط مصوبه الشماره ۵۰۲) کمیسیون ماده پنج، مجاز است.
تبصره (۹) تامین پارکینگ اضافی در هر ساختمان، در صورت تامین قطعی پارکینگ های الزامی ساختمان طبق تبصره ۲ از بند ایگاه مجاز است.
تبصره (۱۰): ایجاد پارکینگ مازاد، به صورت مزاحم در کلیه پهنه ها (به استثنای واحدهای مسکونی با یار کینگ مزاحم صرفاً متعلق به یک واحد؛ مجاز است.

ضوابط تأمین پارکینگ در پهنه ی سکونت

تامین پارکینگ برای کلیه واحدهای مسکونی در پهنه سکونت متناسب با اندازه واحد مسکونی (سطح خالص واحد مسکونی) طبق جدول شماره (۶) الزامی است. همچنین تعداد پارکینگ مورد نیاز برای خدمات پشتیبان سکونت در واحدهای انتفاعی محلات مسکونی طبق جدول شماره (۷) است.

تبصره (۱) در پهنه های مسکونی (R) احداث صرفاً یک واحد پارکینگ مزاحم به صورت یک به یک، بلامانع است.

تبصره (۲): ایجاد پارکینگ مزاحم منوط به اینکه متعلق به یک واحد باشد و مزاحمتی برای سامی بین ایجاد نکند، بلامانع است.

تبصره (۳)، توسعه راجب دسترسی پارکینگ به خارج از مرز قطعات (پلاک ها) بعد از رعایت کارهای اصلاحی و در قصه عمومی همجوار (فضای پیاده رو)، مطلقاً ممنوع است.

تبصره (4) پیش بینی راههای ورودی مجزا برای دسترسی به فضای پارکینگ (رامپ) و ورودی پیاده به ساختمان، در اراضی و املاک با بر ۲ متر و بیشتره الزامی است.

تبصره (۵) چیدمان پارکینگ در فضاهای مربوطه، باید به گونه ای باشد که امکان تردد و استفاده از آسانسور توسط ناتوانیان جسمی و حرکتی، مطابق مقررات ملی ساختمان و رعایت مصوبات شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، به سهولت انجام پذیرد.

ضوابط پارکینگ در پهنه های فعالیت و مختلط

ضوابط احداث پارکینگ برای کارکنان و مراجعان در پهنه های فعالیت و مختلط بر اساس نوع و مقیاس فعالیت (محلی و تاحیه ای منطقه ای و فرامنطقه ای و شهری طبق جداول شماره (۸) و (۹) است.
تبصره (۱) در زیرینه محتفظ تعداد پارکیگلهای مورد نیاز ساختمانها و مجتمع هایی که از کاربری های متفاوت برخوردارند، معادل مجموع تعداد حداقل پارکینگ های لازم برای هر یک از انواع کاربری هاست.
تبصره (۲) ایجاد پارکینگ مزاحم یک به یک، در صورتی که مزاحمتی برای سایرین ایجاد نکند، در کاربری های غیر مسکونی پهنه های فعالیت و مختلط، بلامانع است.

ضوابط پارکینگ در پهنه های حفاظت

ضوابط احداث پارکینگ در زیرپهنه های فضاهای سبز عمومی (61) شامل انواع پارکها طبق جدول شماره (۱۰) است. تأمین پارکینگ مورد نیاز کاربریهای مجاز به استقرار در زیرپهنه های حفاظت (63) ضروری بوده و به ازای هر صد متر مربع زیربنای مفید تامین دو پارکینگ برای مراجعان و کارکنان الزامی است.

تبصره (۱) در صورت استفاده از فضاهای زیر سطحی پارک ها برای احداث پارکینگ در حداکثر 30 درصد مساحت پارک، مجازاست، مشروط به این که سطح همکف پار کند به فضای سیر اختصاصی یابد.
تبصره (۲) شهرداری تهران مکلف به احداث پارکینگ (با مشارکت بخش خصوصی در پارک های جدید بوده و در پارک های کنونی نیز در صورت جلب مشارکت بخش خصوصی با حفظ مالکیت عمومی و استفاده انحصاری برای پارکینگ، می باید نسبت به احداث پارکینگ مکانیزه اقدام نماید.
به منظور تامین پارکینگ های عمومی مورد نیاز شهر به عنوان یکی از فضاهای خدمات عمومی در کلیه پهنه های استفاده از اراضی (به استثنای پهنه G و R24 و کلیه قطعات و پلاک های دارای رأی باغ، احداث پارکینگ عمومی در قطعات با حداقل مساحت ۱۰۰۰ متر مربع ) طبق سند مالکیت با تایید شهرداری منطقه مجاز است. اولویت برای محل احداث پارکینگ های مذکور در کنار رینگ های شهری مراکز و گستره های کار و فعالیت (خصوصاً در مقیاسی منطقه ای و فرامنطقه ای است شهرداری تهران موظگر است؛ برای احداث پارکینگ های مورد نظر با مشارکت بخش خصوصی و طبق ضوابط مصوب کمیسیون ماده (۵) شهر تهران (به ویژه بند یک صورتجلسه ۴۳۶) طی برنامه ای اقدامات لازم را به عمل آورد. نحوه تملک یا آزادسازی عرصه این فضاها و با مشارکت با مالکین این گونه کاربریها در اجرای این بند طبق ضوابط و مقررات حاکم بر فضاهای خدمات عمومی است.

تبصره (۱): سایر ضوابط و جزئیات پارکینگهای عمومی طبق بند یک صورتجلسه 436کمیسیون ماده پنج است.

تبصره (2) حائل مساحت ملک برای احداث پارکینگهای طبقانی محله ای به صورت رمی ۳۰۰ متر مربع (بر اساس صورتجلسه شماره ۵۰۲ کمیسیون ماده پنج شهر تهران و برای پارکینگ های مکانیزه محله ای، ۵۰ متر مربع است.

در کلیه محورها و محدوده هایی (پیاده راهها بزرگراهها میدانها و تقاطع ها که امکان احداث و یا بهره برداری از پارکینگ در واحدهای ساختمانی مربوطه فراهم نباشد. شهرداری تهران موظف است متناسب با شرایط و رعایت حقوق مکتسبه و صرفه و صلاح ،شهرداری با سرمایه گذاری بخش خصوصی، قسمن بسترسازی لازمه برای تامین قطعی پارکینگ مورد نیاز بر اساس مفاد بند ۱-۱۲ اقدام نماید.
تبصره : ضوابط و مقررات منطقه ای پیادم راهها و مسیرهای دوچرخه، با توجه به ویژگیها و تمایزات منطقه ای تدوین و پس از تایید و تصویب کمیسیون ماده پنج شهر تهران توسط شهرداری لازم الاجرا خواهد بود.

در کلیه زیر پهنه های استفاده از اراضی تامین ۵ درصد از کل ظرفیت پارکینگ به منظور استفاده معلولین ضمن رعایت مفاد مصوبه مضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای عبور و مرور معلولین صورخ ۱۳۶۸/۰۳/۰۸ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران الزامی است.

شهرداری تهران موظف است برای توسعه پارکینگ های طبقاتی رمپی و یا مکانیزه محله ای، منطقه ای و شهری با اولویت جذب سرمایه و مشارکت بخش خصوصی و اعمال تسهیلات تشویقی از منابع بودجه ای و نظام بانکی و تسهیلات شهرسازی، مصوبه های کمیسیون ماده پنج و سایر موارد نسبت به توسعه، احداث و بهره برداری و صدور استاد تفکیکی پارکینگ های محلهای منطقه ای و شهری برای واگذاری به شهروندان اقدام نماید.

ابعاد پارکینگ

حداقل فضای خالص برای پارکینگهای مسقف و غیر مسققه متناسب با تعداد واحد و به ترتیب برای یک واحد. ۵ × ۲/۵متر برای دو واحد ۵ × 4/۵ متر و برای سه واحد ۵ × ۶/۵ متر است. عرض مفید راه عبوری پارکینگ نیز حداقل ۳ متر و برای مازاد بر سه واحد به ازاء هر واحد خودرو ۲ متر به عرض مفید افزوده می شود.

تبصره (۱) حداقل عرض مفید لازم برای پارکینگ معلولان حداقل ۳٫۵ متر و به ازاء هر واحد پارکینگ اضافه شده معلول ۳ تر و برای پارکینگ های عمومی، تابع ضوابط و مقررات مربوطه است.

ارتفاع پارکینگ

حداکثر ارتفاع تمام شده پیلوت به شرط استفاده برای پارکینگ 2.60 متر است. در صورت عدم احداث زیرزمین ارتفاع تمام شده تا 2.60 متر، بشرط پایین تر بودن سطح فونداسیون از گذر، تا ۶۰ سانتیمگر، بلامانع است.

تبصره (۱) برای مجتمع هایی که دارای بیش از ۲۵ واحد پارکینگ است، و با مساحت پارکینگ آنها بیش از ۱۰۰۰ متر مربع است، حداکثر ارتفاع پارکینگ در زیرزمین ها و همکف تا ۳ متر، مجاز است.

تبصره (۲) ارتفاع پیلوت برای تأمین پارکینگ در مواردی که منطبق بر مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان است، متناسب با نوع پارکینگ مکتیکی مورد تقاضاء و بر اساس ضابطه مربوطه، تعیین می شود.

شیب و شعاع گردش پارکینگ

اجرای شیب مثبت و معکوس جهت راسپ پارکینگ با رعایت ضوابط نورگیری زیرزمین و سایر مقررات بلامانع است.

تبصره (1) حداکثر شیب رامپ دسترسی برای بار کینگ خصوصی ۱۵ درصد و برای پارکینگ عمومی جاکر ۱۲ درصد است.

تبصره (2) شجاع گردش راسی به غیر از پارکینگهای عمومی، حداقل ۹۵ مشر، برای خودروهای سواری است (شعاع ازآکس رمپ فوسی).

راه ورودی و رامپ پارکینگ

یک راه ورودی برای پارکینگ از هر خیابان مجاز است. در صورتی که بر ملک ۲۰ متر و بیشتر باشد. (صرفاً در پارکینگ های عمومی و موارد تجمیع قطعات با حداقل بر ۱۴ متر) با اولویت به تامین پارکینگ ملک، استفاده از دو درب ورودی برای پارکینگ مجاز است راه ورودی رامپ پارکینگ از قسمت فضای آزاد ساختمانی بلامانع بوده و راه ورودی، جزء فضای پارکینگ ساختمان نیست رامپ پارکینگ در فضای باز ساختمان نیز در کلیه جهات قطعه جزء زیرینا محسوب نمی شود.
تبصره (۱) در قطعانی که سطح پارکینگ بیش از ۱۰۰۰ متر مربع وسعت دارد با دارای بیش از ۲۵ واحد پارکینگ است، تأمین دو راسب ورودی و خروجی، به عرض مفید حداقل ۳٫۵ متر و یا یک رامپ به عرض مفید حداقل ۵ متره و با رعایت مواط آئین نامه مربوطه بر اساس مقررات ملی ساختمان، الزامی است.
تبصره (۲) به منظور ایجاد زمینه تأمین پارکینگ، احدات راب در حیاط املاک جنوبی با حداقل عرض قطعه ۱۰ متره (در محل اجرای رهب) بلامانع استند.
تبصره (۳) برخورداری از خروجی اضطراری و دسترسی مستقیم به طبقات و فضاهای مشاعی ساختمان، به وسیله پله از زیر زمین (پارکینگ) الزامی است.
تبصره (4) دسترسی مستقیم پارکینگ از طریق بله به طبقات و فضاهای متاعی الزامی است و در صورتی که ملک دارای آسانسور باشد، دسترسی توامان به پارکینگ از طریق پله و آسانسور نیز الزامی است.

توافقنامه سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و شهرداری تهران

منبع:

حوزه معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران؛ اداره کل تدوین ضوابط، نظارت و صدور پروانه؛ زمستان1391.